Zasady ustalania długości okresu, na jaki przyznawane są alimenty mają bezpośredni związek z tym z czyjej winy doszło do rozkładu pożycia małżeńskiego stron.
W przypadku, kiedy żaden z małżonków nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego stron lub sąd w ogóle o tej winie nie orzekał obowiązek alimentacyjny jest ograniczony terminem 5 – letnim, który biegnie od daty prawomocności wyroku w sprawie o rozwód. Oznacza to, że po 5 latach o dnia uprawomocnienia się wyroku rozwodowego obowiązek dostarczania środków utrzymania wygaśnie. Nie jest potrzebne żadne dodatkowe orzeczenie sądu, albowiem sam upływ czasu spowoduje ustanie konieczności zapłaty alimentów. Przepisy kodeksu rodzinnego dają jednak możliwość przedłużenia tego okresu w powołaniu na wyjątkowe okoliczności. Wówczas sąd na wniosek uprawnionego małżonka może wydłużyć okres, w którym będzie on otrzymywał alimenty.
Jeśli w toku postępowania w sprawie o rozwód sąd uzna wyłączną winę małżonka zobowiązanego do wypłaty alimentów, lub też uzna go jak współwinnego rozkładu pożycia (czyli sąd stwierdzi, że winę za rozkład pożycia ponoszą obie strony) to wówczas obowiązek dostarczania drugiemu małżonkowi alimentów jest dożywotni i wygaśnie on wraz ze śmiercią któregokolwiek z byłych małżonków (uprawnionego lub zobowiązanego). Uprawniony małżonek nie będzie mógł dochodzić alimentów od spadkobierców zobowiązanego małżonka, tak samo spadkobiercy małżonka uprawnionego nie będą mogli żądać zapłaty alimentów od małżonka, który został zobowiązany do dostarczania zmarłemu środków utrzymania. W tym wypadku obowiązek dostarczania środków utrzymania wygaśnie z chwilą wstąpienia uprawnionego małżonka w kolejny związek małżeński.
